افتادگی پلک مادرزادی و درمان آن

افتادگی پلک، یکی از مشکلات رایج در سنین مختلف است که ممکن است به دلیل افزایش سن و ضعف عضلات رخ دهد. اما وضعیت افتادگی پلک مادرزادی کاملاً با افتادگی پلک در جوانی و بزرگسالی متفاوت است. نوزاد ممکن است از ابتدای تولد با این مشکل مواجه شود که به زیبایی ظاهری او و همچنین به محدودیت‌های بینایی و مشکلات دیگر تاثیرگذار باشد. برای درمان افتادگی پلک در کودکان، حتماً باید با روش‌های مناسب و زمانبندی شده توسط پزشک مربوطه مداخله شود. در غیر این صورت، ممکن است علائم بیماری‌ها تشدید شده و مشکلات چشمی بیشتری ایجاد شود.

افتادگی پلک مادرزادی چیست؟

افتادگی پلک مادرزادی یک وضعیت است که نوزاد به محض تولد با آن مواجه می‌شود. در این حالت، یکی از پلک‌های بالای کودک به سمت پایین متمایل شده و می‌تواند احساس شود که کودک نمی‌تواند چشم خود را به طور کامل باز نگه دارد. این مشکل به علت ضعف عضلات لواتور در هنگام رشد کودک ایجاد می‌شود، که موجب می‌شود عضله بالای پلک قادر به بالا بردن پلک به شکل طبیعی نباشد.

افتادگی پلک مادرزادی گاهی به نام “پتوز مادرزادی” هم شناخته می‌شود، اما کاملاً با افتادگی پلک اکتسابی متفاوت است که پس از تولد و به صورت ناگهانی رخ می‌دهد. اگر کودک پس از تولد و گذشت چند ماه با مشکل افتادگی پلک مواجه شود، حتماً باید علت آن مورد بررسی و بررسی قرار گیرد. این ممکن است به دلیل مشکلات نورولوژیکی یا عضلانی-عصبی باشد که نیاز به ارزیابی دقیق توسط پزشک دارد، به ویژه بررسی عصب‌ها و عضلات ناحیه چشم.

علائم نشان دهنده پتوز پلک مادرزادی

علائمی که نشان می‌دهند کودک دچار افتادگی پلک مادرزادی است، شامل موارد زیر می‌شود:

پلک پایین بوده: یکی از پلک‌های بالای کودک به سمت پایین متمایل است، که باعث می‌شود چشم به طور کامل باز نشود.
سر خود را به عقب نگه می‌دارد: کودک ممکن است سر خود را به سمت عقب نگه دارد تا دید بهتری داشته باشد، به ویژه در مواقعی که با محدودیت دید ارتفاعی مواجه است.
مشکلات بینایی: این ممکن است شامل تاری دید، شکایت از مشکلات بینایی مانند دوبینی، انحراف چشم، و آستیگماتیسم باشد.
تجربه دو بینی: چشم‌های کودک در یک راستا نیستند و او تجربه دو بینی می‌کند که ممکن است باعث مشکلات درک فضا و تعامل با اجسام در محیط شود.
سردرد و سرگیجه: کودک ممکن است دائمیاً از سردرد و سرگیجه شکایت کند که ممکن است به علت فشار چشمی باشد که احساس می‌کند.
احساس فشار در چشم: کودک ممکن است احساس کند که چشم‌هایش تحت فشار قرار دارد، که این نشانه می‌دهد که عضلات لواتور ضعیف هستند و نمی‌توانند پلک را به شکل طبیعی بالا برده و چشم‌ها را به طور کامل باز کنند.

این علائم می‌توانند به پزشک کمک کنند تا تشخیص دقیق‌تری از افتادگی پلک مادرزادی بدهد و برای درمان مناسب اقدام کند.

ایا افتادگی پلک مادرزادی درمان دارد؟

افتادگی پلک مادرزادی، با توجه به شدت و تأثیر آن بر بینایی و عملکرد چشمی کودک، می‌تواند نیازمند درمان جراحی یا تداخلی باشد. در بعضی از موارد که افتادگی پلک مادرزادی به طور خفیف است و هیچ تأثیر بر بینایی ندارد، ممکن است پزشک تصمیم بگیرد که منتظر بماند و بررسی‌های دوره‌ای انجام دهد تا تغییرات بیشتری روی ندهد. اما در مواردی که افتادگی پلک منجر به مشکلاتی مانند تاری دید، انحراف چشم، آستیگماتیسم و یا محدودیت‌های بینایی دیگر می‌شود، درمان با جراحی معمولاً پیشنهاد می‌شود.

جراحی افتادگی پلک مادرزادی می‌تواند به کمک رسیدن به وضعیت طبیعی تر و بهبود بینایی کودک کمک کند. این جراحی ممکن است شامل تقویت عضلات چشمی و یا اصلاح تناسب پلک‌ها باشد تا بتواند بهتر از قابلیت هایش استفاده کند.

اهمیت درمان درست و به موقع افتادگی پلک مادرزادی، به ویژه برای کودکان در دوره رشد و یادگیری بسیار بالاست، زیرا ممکن است مشکلات بینایی موجود، تأثیر گذار بر یادگیری و تعاملات اجتماعی آنها داشته باشد. بنابراین، همواره توصیه می‌شود که درمان این مشکل به زودی و با توجه به راهنمایی پزشکان صورت گیرد تا بر توسعه صحیح بینایی و عملکرد چشمی کودک تأثیر مثبتی داشته باشد.

درمان افتادگی پلک مادرزادی

درمان افتادگی پلک مادرزادی اغلب با جراحی انجام می‌شود، اما قبل از اینکه تصمیم به جراحی بگیرید، تشخیص دقیق از سوی پزشک بسیار مهم است. مراحل درمان جراحی افتادگی پلک مادرزادی به شرح زیر است:

ارزیابی و تشخیص: پزشک با معاینه کامل و تشخیص شدیدی که کودک دارای افتادگی پلک مادرزادی است، برنامه‌ریزی درمان را آغاز می‌کند.
آماده‌سازی برای جراحی: قبل از جراحی، کودک برای بیهوشی یا بی حسی آماده می‌شود تا از تداخل ناخواسته عضلات در طول عمل جراحی جلوگیری شود.
جراحی: پزشک با ایجاد برش کوچک در ناحیه پلک، به عضلات لواتور پلک دسترسی پیدا می‌کند و عملکرد آن را تقویت می‌کند. عمل جراحی ممکن است شامل کوتاه کردن عضلات بالابرنده پلک و اصلاح موقعیت پلک باشد.
بخیه: پس از انجام عمل جراحی، برای جلوگیری از عفونت، بخیه‌های کوچک در ناحیه برش زده شده قرار داده می‌شود.
بازدهی و پیگیری: پس از جراحی، کودک نیاز به مراقبت‌های خاص دارد. پزشک ممکن است داروهای ضد التهاب یا ضد درد تجویز کند و راهنمایی‌هایی برای مراقبت پس از عمل دهد.

توجه داشته باشید که جراحی افتادگی پلک مادرزادی تنها در صورتی انجام می‌شود که مشکلات سیستماتیک یا عصبی باعث آن نشده باشد. پزشک شما بهترین توصیه را برای شما و کودکتان خواهد داد بر اساس شرایط خاص شما.

به این مطلب امتیاز بدهید